Όλες γνωριζουμευπως ολες οι καλλιέργειες, εξαρτώνται από τον καιρό, έτσι και η μελισσοκομία, επηρεάζεται και εξαρτάται άμεσα από τα καιρικά φαινόμενα. Βροχές και κρύο φρενάρουν τα μελίσσια, ζέστη και ηλιοφάνεια την άνοιξη και αρχές καλοκαιριού αναπτύσσουν τα μελίσσια.
Ο Μάης είναι ο μήνας που μπορούμε ακόμη να κάνουμε διορθωτικές κινήσεις να σώσουμε ή να ξεκινήσουμε κάποια μικρά μελίσσια που μείναν στάσιμα.
Οι βοηθητικές ανθοφορίες, της βρούβας, της παπαρούνας, της κουτσουπιάς και γενικότερα η απότομη άνθιση της χορτονομής γεμίζουν γύρες και γόνους τα δυνατά μελίσσια.
Τα αδύνατα μελίσσια πρέπει να τροφοδοτηθούν με σιρόπι και γυρεόπιτες. Όπου μπορούμε κάνουμε εξισώσεις και ενισχύουμε με γόνους και πληθυσμούς.
Παλιές βασίλισσες (πέραν των δύο ετών) από δυνατά μελίσσια τις κάνουμε αλλαγή, πάντα με βασίλισσα γονιμοποιημένη. Για να γίνει εύκολη η εισαγωγή της θα πρέπει να γεννά, να ορφανέψουμε το μελίσσι πριν την εισαγωγή της για 6 έως 24 ώρες και θα πρέπει να γίνει με την μέθοδο του βασιλικού κλουβιού. Τα δυνατά μελίσσια δέχονται πολύ εύκολα μια νέα βασίλισσα όταν υπάρχει μεγάλη νεκταροέκκριση.
Ο Απρίλιος, ο Μάης και ο Ιούνιος είναι οι μήνες του γόνου. Γι' αυτό πρέπει να δίνουμε χώρο στις βασίλισσες να γεννούν. Σκουρόχρωμες κηρήθρες καλά κτισμένες, όχι παλιές με πολλά κηφηνοκέλια. Ειδικά αυτόν τον μήνα, κάνουμε συχνές επιθεωρήσεις, για να αποφύγουμε μπλοκαρίσματα του χώρου της γέννας από την είσοδο μελιών και γύρης.
Σίγουρα επιβάλλεται η συχνή παρουσία στο μελισσοκομείο μας (κάθε 4 έως 5 ημέρες) και ο έλεγχος των μελισσιών για να προλάβουμε κάποια σμηνουργία ή και να συλλέξουμε κάποιο σμηνουργημένο μελίσσι μας.
Για την αποφυγή σμηνουργιών πρέπει να δίνουμε χώρο στο μελίσσι, με την τοποθέτηση πλαισίων και πατωμάτων. Σε περίπτωση που το μελίσσι μπήκε στην διαδικασία σμηνουργίας κανένα μέτρο πρόληψης δεν αναιρεί αυτή την κίνηση του. Η μοναδική λύση που μας απομένει είναι πλέον η καταστολή της σμηνουργίας. Πολλές οι μέθοδοι, όπως καταστροφή βασιλικών κελιών, χώρισμα μελισσιού, κόψιμο παραφυάδων και άλλοι.
Η καλύτερη μέθοδος αποφυγής μιας σμηνουργίας σίγουρα είναι το χώρισμα του μελισσιού σε δυο ισοδύναμα. Μέθοδος παλαιά, σίγουρη και αποτελεσματική για να καταστείλουμε μια σμηνουργία ενώ ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε μια νέα βασίλισσα, ή να αλλάξουμε την παλαιά χωρίς πρόβλημα μη αποδοχής της νέας. Επίσης έχουμε αύξηση του πληθυσμού των συλλεκτριών όταν, μετά το πέρας των σμηνουργιών, μπούμε στην περίοδο συλλογής μελιών και ενώσουμε τα χωρίσματα.
Το κόψιμο παραφυάδων με μοίρασμα των πλαισίων ομοιόμορφα είναι επίσης μια μέθοδος καταστολής μιας σμηνουργίας. Σε κάθε παραφυάδα αφήνουμε ένα καλοσχηματισμένο και μεγάλο βασιλικό κελί. Οι παραφυάδες είναι για την αύξηση των μελισσιών μας αλλά και αυτές μπορούμε σε περιόδους συλλογής μελιών να τις ενώσουμε ή να ενισχύσουμε με γόνους ή πληθυσμούς τα δυνατά παραγωγικά μελίσσια μας.
Οι παραφυάδες με τάισμα μπορούν να χτίσουν πολλές κηρήθρες, αρκεί να μπαίνει γύρη στην κυψέλη. Μπορούμε να κάνουμε καταπολέμηση της βαρρόα στις παραφυάδες που έχουμε για να αυξήσουμε τα μελίσσια μας, απαγορεύεται να κάνουμε χρήση φαρμάκων στις παραφυάδες και τα χωρίσματα που έχουμε για να τα ενώσουμε σε παραγωγικά μελίσσια.
Οι μελισσοκόμοι περιμένουν τον Μάη στο παλιούρι (Paliurus spina), να κάνουν βασίλισσες και να πάρουν μέλια. Επίσης είναι ο μήνας των μελιών του έλατου, μακάρι να δώσει φέτος να πάρουν οι παραγωγοί μέλια.
Τον Μάιο έχουμε επίσκεψη των μελισσοκόμων στις περιοχές με ακτινίδια. Επειδή το ακτινίδιο παράγει μεγάλες ποσότητες γύρης, οι μελισσοκόμοι θα πρέπει να προσέχουν, αν δεν υπάρχει χορτονομή σε άνθη με νέκταρ, να ταΐζουν με σιρόπι τα μελίσσια τους.
Έστω και αυτές οι λίγες βροχές που έπεσαν, σίγουρα θα ωφελήσουν τα μελίσσια μας, θα βοηθήσουν τα αγριοτρίφυλλα και άλλα φυτά της χορτονομής, να δώσουν πολύ νέκταρ και γύρη.
Μελισσοκομικά φυτά που ανθίζουν τον Μάιο είναι ο πυράκανθος, ο αγριόβικος, η λαδανιά, το γαϊδουράγκαθο, η αγριορίγανη, θρούμπι, αλογοθύμαρο ή σμυρνιά (Anthyllis hermaniae) και άλλα.
