Γίνεται να χτίσουμε νέες κηρήθρες τον Αύγουστο, δηλαδή την εποχή που τα μελίσσια αρχίζουν να πέφτουν από θέμα ανάπτυξης; Αν μετακινήσω τα μελίσσια σε μια καλή ανθοφορία μέσα στο Καλοκαίρι, πχ τα τριφύλλια η το περδικάκι στο βουνό, γίνεται να χτίσουν όπως και την Άνοιξη; Φίλες και φίλοι μελισσοκόμοι δεν είναι και τόσο απλό το θέμα όσο φαίνεται. Οι μέλισσες για να προχωρήσουν σε μια ενέργεια χρειάζονται να τηρούνται κάποιες προυποθέσεις. Πχ όταν συμβαίνει σμηνουργία, χρειάζεται αυθονία σε τροφές, πολύ πλυθησμό, πολύ γόνος και η προετοιμασία ξεκινάει περίπου 20 μέρες πριν. Όσον αφορά το κτίσιμο των κηρηθρών, πάλι δεν συμβαίνει τυχαία. Για να χτίσουν οι μέλισσες, χρειάζονται να είναι σε φάση ανάπτυξης, να υπάρχει μπόλικος γόνος - νιώθουν τις φερομόνες του - σωστή θερμοκρασία 20 έως 30 και φυσικά να υπάρχει νεκταροέκκριση! Δηλαδή για να βρεθεί ένα μελίσσι να χτίζει σωστά και γρήγορα κηρήθρες πρέπει να είναι σωστά προετοιμασμένο στη κατάλληλη εποχή!
Όπως καταλαβαίνουμε η ιδανική εποχή που τηρούνται όλες οι προυποθέσεις για να χτισούν πολλές κηρήθρες είναι η Άνοιξη. Το Καλοκαίρι το πιο όψιμο χτίσιμο κηρηθρών γίνεται σε όσους πηγαίνουν μελίσσια στη Καστανιά. Όποιος δεν πάει Καστανιά απο τον Ιούνιο κιόλας, αρχίζει να πέφτει ο πλυθησμός να μικραίνουν τα μελίσσια, και φυσικά ένα μελίσσι που μικραίνει δεν χτίζει νέες κηρήθρες. Αντιθέτως όταν έχουμε γόνο, νεκταροέκκριση, και αύξηση πλυθησμού, νέο πλυθησμό, ορεξάτες συλλέκτριες έχουμε φούλ χτίσιμο!
Μια άλλη περίπτωση, αλλιώτικη είναι οι ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές παραφυάδες. Αυτές μόλις βρούν την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή γύρη και νέκταρ, η ακόμη και υποκατάστατο που ταίζει ο μελισσοκόμος, ζορίζουν απίστευτα τον πλυθησμό να χτίσει κηρήθρες και να επεκταθεί το μελίσσι, όσο προλαβαίνει για να μεγαλώσει μέχρι να έρθει ο Χειμώνας. Οι μικρές παραφυάδες χτίζουν πιο αργά, και όσος περισσότερος γόνος υπάρχει τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα δούμε. Συνήθως για να έχουμε χτίσιμο στα νέα μας μελίσσια, αφήνουμε μια δίκιλη τροφή επάνω, ειδικά όταν δεν υπάρχει τόσο δυνατή ανθοφορία για να τα κρατήσει.
Τώρα για τον Αύγουστο...
Ο αύγουστος είναι μια πολύ ξερική και άνυδρη περίοδος για τα μελίσσια. Οι κύριες ανθοφορίες - μελιτοφορίες που συναντάμε είναι το πεύκο, το τριφύλλι, το περδικάκι. Το πεύκο λόγω ότι δίνει μόνο μέλι και όχι γύρη δεν επιτρέπει τα μελίσσια να χτίσουν. Και εφόσον δεν υπάρχει γύρη ο γόνος μειώνεται, άρα χωρίς ανάπτυξη πάλι τα μελίσσια δεν χτίζουν.
Σε γενικές γραμμές τον Αύγουστο τα μελίσσια δεν χτίζουν. Ακόμα και σε ανθοφορία να πάνε επειδή βρίσκονται στη φάση "απώλειας πλυθησμού" κουρασμένα, η ξηρασία δεν επιτρέπει νεκταροέκκριση στα φυτά δεν γίνονται νέες κηρήθρες. Η περίοδος που έχουμε μια "μικρή άνοιξη" είναι το φθινόπωρο και η καλύτερη επιλογή για να έχουμε ανάπτυξη και πλέξιμο νέων κηρηθρών είναι η σουσούρα, η φθινοπωρινή ερείκι όπως ονομάζεται. Τότε τα μελίσσια έχουν μια καλή ευκαιρία να αυξήσουν πλυθησμούς και να ολοκληρώσουν τον κύκλο πριν έρθει το ξεχειμώνιασμα...
Συνεπώς για τα μελίσσια δεν είναι μόνο η νεκταροέκκριση, αλλά και η εποχή! Τα μελίσσια για να ανοιχτούν να ρίξουν γόνους να χτίσουν χρειάζονται να βλέπουν και μπροστά τι έρχεται, και η μόνη εποχή που μπορεί να τους το εγγυηθεί αυτό είναι η Άνοιξη. Οποιαδήποτε άλλη εποχή έχουμε πιο φτωχά πράγματα, και αυτό το έχουν μάθει εδώ και εκατομμύρια χρόνια οι μέλισσες, προκειμένου να επιωβιώνουν με τεράστια επιτυχία κάθε χειμώνα!
Όπως καταλαβαίνουμε η ιδανική εποχή που τηρούνται όλες οι προυποθέσεις για να χτισούν πολλές κηρήθρες είναι η Άνοιξη. Το Καλοκαίρι το πιο όψιμο χτίσιμο κηρηθρών γίνεται σε όσους πηγαίνουν μελίσσια στη Καστανιά. Όποιος δεν πάει Καστανιά απο τον Ιούνιο κιόλας, αρχίζει να πέφτει ο πλυθησμός να μικραίνουν τα μελίσσια, και φυσικά ένα μελίσσι που μικραίνει δεν χτίζει νέες κηρήθρες. Αντιθέτως όταν έχουμε γόνο, νεκταροέκκριση, και αύξηση πλυθησμού, νέο πλυθησμό, ορεξάτες συλλέκτριες έχουμε φούλ χτίσιμο!
Μια άλλη περίπτωση, αλλιώτικη είναι οι ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές παραφυάδες. Αυτές μόλις βρούν την κατάλληλη ευκαιρία, δηλαδή γύρη και νέκταρ, η ακόμη και υποκατάστατο που ταίζει ο μελισσοκόμος, ζορίζουν απίστευτα τον πλυθησμό να χτίσει κηρήθρες και να επεκταθεί το μελίσσι, όσο προλαβαίνει για να μεγαλώσει μέχρι να έρθει ο Χειμώνας. Οι μικρές παραφυάδες χτίζουν πιο αργά, και όσος περισσότερος γόνος υπάρχει τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα δούμε. Συνήθως για να έχουμε χτίσιμο στα νέα μας μελίσσια, αφήνουμε μια δίκιλη τροφή επάνω, ειδικά όταν δεν υπάρχει τόσο δυνατή ανθοφορία για να τα κρατήσει.
Τώρα για τον Αύγουστο...
Ο αύγουστος είναι μια πολύ ξερική και άνυδρη περίοδος για τα μελίσσια. Οι κύριες ανθοφορίες - μελιτοφορίες που συναντάμε είναι το πεύκο, το τριφύλλι, το περδικάκι. Το πεύκο λόγω ότι δίνει μόνο μέλι και όχι γύρη δεν επιτρέπει τα μελίσσια να χτίσουν. Και εφόσον δεν υπάρχει γύρη ο γόνος μειώνεται, άρα χωρίς ανάπτυξη πάλι τα μελίσσια δεν χτίζουν.
Σε γενικές γραμμές τον Αύγουστο τα μελίσσια δεν χτίζουν. Ακόμα και σε ανθοφορία να πάνε επειδή βρίσκονται στη φάση "απώλειας πλυθησμού" κουρασμένα, η ξηρασία δεν επιτρέπει νεκταροέκκριση στα φυτά δεν γίνονται νέες κηρήθρες. Η περίοδος που έχουμε μια "μικρή άνοιξη" είναι το φθινόπωρο και η καλύτερη επιλογή για να έχουμε ανάπτυξη και πλέξιμο νέων κηρηθρών είναι η σουσούρα, η φθινοπωρινή ερείκι όπως ονομάζεται. Τότε τα μελίσσια έχουν μια καλή ευκαιρία να αυξήσουν πλυθησμούς και να ολοκληρώσουν τον κύκλο πριν έρθει το ξεχειμώνιασμα...
Συνεπώς για τα μελίσσια δεν είναι μόνο η νεκταροέκκριση, αλλά και η εποχή! Τα μελίσσια για να ανοιχτούν να ρίξουν γόνους να χτίσουν χρειάζονται να βλέπουν και μπροστά τι έρχεται, και η μόνη εποχή που μπορεί να τους το εγγυηθεί αυτό είναι η Άνοιξη. Οποιαδήποτε άλλη εποχή έχουμε πιο φτωχά πράγματα, και αυτό το έχουν μάθει εδώ και εκατομμύρια χρόνια οι μέλισσες, προκειμένου να επιωβιώνουν με τεράστια επιτυχία κάθε χειμώνα!
Tags
Μελισσοκομία